El Nido en Tour C

Zo...een nieuwe dag. Vandaag staat Tour C op het programma. Dit betekent dat we gaan eilandhoppen op een boot. De plekken die we gaan zien zijn Hidden Beach, Matinloc Shrine, Star Beach, Secret Beach en Helicopter Island. 

Omdat we ook deze tour weer hebben geboekt hebben bij dezelfde organisatie besluiten we om deze ochtend rustig aan te doen. Ze zijn al 2 keer te laat geweest en aangezien wij als Robinson Crusoe op een verlaten stuk land zitten, zal dit nu niet anders zijn. We ontbijten weer lekker met gebakken en gekookte eitjes op toast en bij de eerste hap....staat de transfer voor onze neus....zal je altijd zien. Dus prakken het snel naar binnen en gaan weer op weg. Daar gaan we weer, over het strand, door de jungle, over het strand, door de jungle...deze keer gelukkig niet met bagage, maar het blijft een klerestuk lopen. Bij ' het hek' aangekomen staan daar twee motoren op ons te wachten. We moeten achterop opstappen en worden zo naar het dorp gereden. Het heeft de nacht ervoor best hard geregend, dus het is meer off road rally dan een stukje op een motor rijden, maar dat maakt het ook wel weer leuk.

In het dorp moeten we nog even wachten tot de boot vertrekt, dus drinken we wat bij de schommelbar (een bar waar je niet op krukken zit, maar op een schommel?!). 9.15 uur, netjes op tijd, gaan we de boot op. De Libanees die bij ons in het busje zat, zit ook weer bij ons op de boot, dus is gezellig. Hij lult wel erg veel, dus moeten hem af en toe maar beetje ontwijken :-). Zodra we de haven uitvaren en het ruime sop kiezen, zien we een compleet andere wereld. Het zijn ontzettend veel eilanden met hoge kliffen en woeste begroeiing. Wij hebben steeds het gevoel dat we Jurrasic Park binnen varen en binnen enkele ogenblikken een pterosaurus voorbij zullen zien vliegen. Dat gebeurt niet...

Onze eerste stop is op Helicopter Island. Dit eiland heeft zijn naam te danken aan zijn vorm. Als je aan komt varen lijkt het eiland namelijk inderdaad sterk op een helicopter. Daar mogen we de boot af om te zwemmen en te snorkelen. Dit is de eerste keer dat we onze EasyBreath snorkelmaskers gaan gebruiken, dus hopen dat het allemaal werkt zoals ze zeggen. Nou...voor iedereen die op vakantie gaat en van plan is om te gaan snorkelen: KOOP ZO'N DING!!! Echt helemaal top!!! Bedekt je hele gezicht en je kunt gewoon door neus en mond ademen. Ok, je ziet er uit als een Stormtrooper, maar schijt daaraan....wij hebben geen pijn onze mond van die snorkel en geen beslagen bril.

Onder water is het prachtig. We zien veel verschillende vissen en koralen. Ik probeer alles onder water te filmen, maar kom er achter dat de batterij van de onderwater camera dood is. Gelukkig lukt foto's maken wel, dus doen we dat maar. Nemo staat er dus goed op. Na ongeveer een half uurtje gaan we onderweg naar de volgende stop. Secret Beach. Om er te komen moeten we de boot af en een stuk zwemmen. Vervolgens kom je bij een soort kloof waar je doorheen moet zwemmen, om bij Secret Beach te komen. Dus we zwemmen er doorheen en zien.....een strandje met daarop wel 500 mensen. Whahahaha, weinig Secret dus. Het is wel mooi, maar het magische is er wel af. Jeff gaat nog even staan bij de ingang en roept heel hard: 'Hello everybody, can you please all leave this place' waarop iedereen een beetje stil wordt en Jeff vervolgens zegt: 'Because I want to take a picture' waardoor iedereen in de lach schiet. We hebben het hier snel gezien en besluiten dus nog maar even te snorkelen bij de boot. Next stop: Hidden Beach. Ook hier moeten we weer een stukje zwemmen. Het strand ligt verscholen achter een aantal hoge kliffen en is wederom prachtig. Ook hier komt het Jurrasic Park gevoel weer naar boven. Omdat het onder water ook weer mooi is besluiten we via de andere kant va de klif terug te zwemmen naar de boot. Ik zie onder water al langzaam dat het dieper wordt. Het koraal wordt mooier, maar ook de vissen groter. En wanneer het koraal over gaat naar een gat in de zee, hoor ik achter mij: ' Hey Naoom, zullen we terug gaan...best diep?!?!!?' Ik vond het al lang duren...:-) Jeff is gek op de zee, maar niet zo gek op haaien enzo. Dus zodra de bodem niet in zicht is, gaan we terug. 

Dan is het tijd voor lunch. Op de boot is bij vertrek al een BBQ aangestoken en worden er kippenpoten, speklappen, vissen, mosselen en aubergines gebakken. Ook wordt er nog een grote verscheidenheid aan vers fruit gesneden en krijgen we salade en rijst. We stoppen op een idyllisch klein spierwit strandje en eten daar. Ook hier krijgen we nog even tijd om te snorkelen of te zonnen. We liggen op het strand als we ineens in de verte een muziekje horen. We zijn een beetje verbaast, omdat het hier hartstikke stil is en bij beter luisteren hoor ik iemand zeggen: ' Het lijkt wel de ijscoman?'  Nou dat klopt!!!! We zien van veraf een bootje aankomen die onze kant op komt varen en hoe dichterbij hij komt, hoe duidelijker het muziekje wordt. Een ijscoman deuntje, net als in de film. Het mannetje heeft 2 koelboxen bij zich, gevuld met cornetto's. Geweldig!!!! Bij vertrek van het strand zien we een zeeschildpad naast de boot. Het blijft een prachtig gezicht om die beesten in het wild te zien. 

Volgende stop is Matinloc Shrine. Ook weer een prachtig strand waar we de tijd krijgen om te zwemmen, snorkelen en zonnen. Ff relaxen na het eten. De laatste stop is Star Beach, ook hier weer een kleine streep wit zand. Zodra we aan komen varen zien we op het strand een hagedis van een meter of twee die een eekhoorn probeert te vangen. De eekhoorn schiet de klif op en de hagedis gaat er als een speer achteraan. Best groot hoor 2 meter....zie je....leven hier toch wel een soort van dinosaurussen. Ook hier snorkelen we nog even. Ik doe mijn masker op en zie onder water gelijk een vis. Hij kijkt mij aan, ik pak mijn camera om een foto te maken...en die vis valt mij aan!!!! Ik maak een zwaaibeweging zijn kant op, maar vervolgens komt hij nog dichterbij, totdat hij op een gegeven moment zowat neus aan neus zit. Omdat ik niet weet wat die vis wil, schrik ik er een beetje van. Ik hoor Jeff naast mij lachen...schijtert voor zo'n gek klein visje... Maar bij het neerzetten van mijn benen valt dat kreng mij gewoon weer aan... Blijken territoriale vissen te zijn. Omdat ze het rif beschermen en/of baby's hebben, vallen ze alles aan wat er in de buurt komt. Groot of klein, maakt ze niets uit...en er zit niet 1 zo'n vis, maar een heleboel, waardoor je dus constant uitgedaagd en aangevallen wordt door zo'n achterlijke aanvalvis. 

Het is nu rond 4 uur en gaan terug naar de haven. Het is ook wel genoeg geweest voor vandaag. Door het snorkelen zijn onze ruggen (en mijn kont) aardig verbrand, dus moeten ff uit de zon. Terug in El Nido drinken we een Frozen Margerita (of 2) en  gaan dan op zoek naar een boekingskantoor. We hebben namelijk begrepen dat er in El Nido ook een vliegveld is en aangezien dat ons een busrit terug van 6 uur scheelt, willen we informeren of we maandag vanaf daar door kunnen vliegen naar Cebu. We vinden het kantoor en best snel en soepel boeken we 2 tickets naar Cebu met AirSwift. Dit zijn wel vliegtuigjes waar maar iets van 40 personen in kunnen, dus afwachten hoe dat is, maar het is ons meer dan de moeite waard. Vervolgens zoeken we een pinautomaat en lopen hierbij langs een scooter verhuurbedrijf. Omdat we elke keer dat pest end moeten lopen naar het hotel en daarvoor ook nog een tricycle moeten pakken, besluiten we om 2 scooters te huren. Dan kunnen we tenminste zelf dat stuk naar het hotel rijden en kunnen we ook een stuk verder rijden dan de tricycle. Dat scheelt weer een stuk lopen door de jungle. 

Het is ondertussen gaan regenen. En niet zo zachtjes ook. Op dit eiland begint het elke middag rond een uur of 6 te regenen. Op zich niet zo erg, want het blijft bloedheet. We eten en drinken wat. We hebben een goed restaurantje gevonden gelukkig. De verhalen op internet beloven namelijk niet veel goeds. Men schijnt hier vaak ziek te zijn van het eten, omdat de stroom nogal vaak uitvalt en dit dus ook weinig koeling betekent. Het is al met al ook wel een goor dorp, met veel vliegen en vuil, dus het verbaast ons ook niet echt. Tijdens het eten rent er namelijk ook nog een rat onder onze tafel door van een centimeter of 30. Dus eten met benen in de lucht. Bahbah. Dit restaurantje is wat duurder, maar beter dan ziek zijn. Na het eten wachten we tot het stopt met regenen...en wachten tot het stopt met regenen...en wachten tot het stopt met regenen....gaat niet stoppen...Op een gegeven moment zijn we er klaar mee en besluiten toch maar gewoon op de scooter te stappen. De straten in El Nido zijn veranderd in riviertjes en de onverharde wegen in modderpoelen. Maar goed, rustig rijden, komt het vast goed. Het eerste stuk gaat dan ook prima. Daarna komen we bij 'het hek'  en gaan we dus de jungle in. We weten dat het eerste stuk modder is, omdat we hier al 2 keer over de zandzakken aan de zijkant hebben gelopen. Jeff gaat voor, rijdt de modder in, 2 meter, 5 meter, 7 meter, bijna......en daar ligt hij, tot zijn knie in de modder gezakt. Scooter nog wel in bedwang en niet helemaal gevallen, maar wel zwart tot aan zijn liezen. Pffff...door het lachen duurt het even voordat we weer kunnen rijden....Ok weer stukje door de jungle en ineens rijd ik op het strand en voel mij steeds verder wegzakken. Terug....terug....voordat ik tot mijn assen in het zand sta. We besluiten hier de scooters te parkeren en de rest te lopen (achteraf hele goede beslissing, want de volgende dag is het vloed en hadden de scooters in de zee gestaan). We stappen van de scooter af, doen ze uit en zien dan NIETS!!! Het is hier pikkedonker. Geen lampje, geen lichtpuntje, helemaal niets. Onthoud...we staan in de jungle....op teenslippers....goddank voor de Samsung met flashlight optie. We zien onderweg van alles lopen, klimmen, springen, rennen....dus als de brandweer naar het hotel en niet te veel over nadenken. We hebben het in ieder geval weer gered. Nog even 1 biertje en dan slapen. Morgen weer zo'n drukke dag.