Vamos a la discoteca

10 juni 2017 - Boracay, Filipijnen

We worden laat wakker die avond. Door de wekker heen geslapen. We twijfelen of we nog even naar buiten gaan om wat te eten of dat we maar gewoon blijven liggen. Omdat we denken dat we niet nog een hele nacht door kunnen halen met slapen, kleden we ons toch maar aan en lopen het stadje in. Om de hoek bij het hotel is een reggea zanger aan het zingen. We vragen of we nog iets kunnen eten en als het antwoord ja is, nemen we plaats aan de bar. Eenmaal ons drankje besteld en besloten wat we willen eten, krijgen we de mededeling dat we niet meer kunnen eten, alleen wat drinken. Uhm...die vraag stelden we toch net?!?! Maar goed...we hebben nu al een drankje. We genieten nog een half uur van de zanger en horen dan dat het ook nog eens de laatste ronde is. Blijkbaar gaat alles in het centrumpje om 12 uur dicht en kun je dus alleen nog ' naar binnen'. In enkele tenten is een DJ bezig of is er live muziek. Omdat we in ieder geval niets meer kunnen eten, vragen we aan de barkeeper waar we het beste heen kunnen gaan. Hij adviseert de nieuwste club aan de andere kant van eiland. Club Galaxy. Ok...dan gaan we daarheen. Dus hup weer in een tricycle en naar de disco. Daar aangekomen is het inderdaad een mooie grote club. Om de dansvloer heb je allemaal niveaus waar je kunt zitten. We zien al snel dat elk niveau een prijs heeft en kijken dus waar we op een beetje normale plek kunnen zitten. Want 60 euro om te mogen zitten is ook hier weer een beetje overdreven. Dus vinden een tafeltje direct naast de dansvloer waar je voor 10 euro mag zitten en waar dan ook gelijk bediening loopt. Prima. We kijken onze ogen uit naar ,opnieuw, alle grappige Koreanen en Chinezen, maar ook de opvallende en opdringerige Filipino's of liever gezegd Filipina's. Allemaal jonge meiden die op de versiertour zijn, Waarschijnlijk met het doel geld, maar goed. Daar staan ze nou eenmaal om bekend. Omdat wij er als stel zijn, zijn wij gelukkig helemaal niet interessant. Blij toe. De 2 Engelse gasten naast ons daarentegen vinden ze des te interessanter. We zien het ook zo gebeuren. Smoezen, aanhaken en wachten tot ze een drankje aangeboden krijgen. De Engelse jongens vinden het blijkbaar prima en gaan mee in het spel. Maar na ongeveer een half uur verschijnen er een stuk of 6 Engelse of Australische grieten ten tonele. Blijkbaar zijn deze meiden toch interessanter, want de Filipina's worden genegeerd en daar zijn zij, aan de koppen te zien, niet echt van gecharmeerd. De Engelsen krijgen het allemaal niet echt mee en zijn zich dus van geen kwaad bewust. Ze verlaten even ' hun tafel', dus de tafel die zij betaald hebben, om een dansje op de dansvloer te doen. Hup, daar gaat het schaakspel beginnen. De Filipina's schuiven langzaam op naar dat tafeltje en samen met wat 'vriendinnen' nemen ze de plek gewoon even over. Ze sporen de tent af naar de Engelsen en wachten dus op hun terugkomst. Dat gebeurd ongeveer 20 minuten later. De heren staan wel een beetje gek te kijken, maar schuiven gewoon bij het groepje aan en zeggen verder niet veel. Ze pakken hun eigen drankje weer terug en blijven er een beetje omheen hangen. Dat had ons dus niet kunnen gebeuren. Maar goed...er gaat zo'n 15 minuten overheen en dan zien we de jongens een beetje vreemd doen en naar elkaar kijken. En ja...dan maken we mee waarvoor je eigelijk altijd gewaarschuwd wordt. Er is iets in het drinken van de heren gegooid. De ene jongen vindt het wel een beetje eng, maar voelt zich goed en gaat dus lekker dansen en loopt wat rond, maar de ander gaat er steeds slechter uit zien. Die is op een gegeven moment ook niet meer bij het tafeltje. Jeff komt hem tegen in de WC en ziet dat hij op dat moment helemaal onder de rode uitslag zit in zijn gezicht en geeft aan dat hij zich echt niet goed voelt. Jeff geeft het advies om even geen alcohol te drinken en zoveel mogelijk water te drinken het komende uur. Om ervoor te zorgen dat het verdunt. Wij denken namelijk dat het GHB is wat de mannen toegediend hebben gekregen. We zien de ene jongen het uur erna dus steeds langshuppelen en komt af en toe bij ons melden dat het nog wel goed gaat met hem en na een uur meldt ook de andere zich weer bij ons aan het tafeltje. Om te vertellen dat het advies van het water drinken heeft geholpen en zien ook dat hij er een stuk beter uit ziet. De dames aan het tafeltje naast ons lijken verbaast dat de heren er nog zo goed op staan en zien het plan mislukken....vreselijk. Denk je lekker een uurtje weg te gaan, krijg je dat. Maar goed, het is goed afgelopen en jongens gaan uiteindelijk op een normale manier naar huis. Wij houden de rest van de avond onze drankjes in de gaten en laten deze niet meer los....je weet het niet :-). Wij blijven tot een uur of 4 hangen en kijken met veel plezier naar de mensen die er nog zijn. Jongens die vrouwelijker zijn dan menigeen vrouw in Nederland en sexier kunnen dansen dan Beyonce. Echt geweldig om naar te kijken. Rond die tijd beseffen we ons dat de biertjes en de Mojito's er aardig ingehakt hebben en gaan dus stilletjes terug naar het hotel. Waar wij dachten een rustige avond te hebben, hebben we toch weer van alles meegemaakt. Aflevering van 'Opgelicht in het buitenland'...