Van Tagbilaran naar Dumaguette

Nou we schieten dus na een lange nacht wakker om 6 uur. Vandaag gaan we weer verder, dus de tassen moeten weer ingepakt. Ik doe dit op mijn gemakje in de airco, dus geen probleem. Ik kwak gelijk een hoop dingen weg die we meeslepen en niet gebruiken.

We ontbijten in het hotel en checken uit. Het hotel regelt ons vervoer naar de haven. Daar moeten we weer even op zoek naar het juiste loketje, maar best snel gevonden. Dus kopen weer 2 business class kaartjes voor de ferry en lopen vervolgens weer een half uur van loketje naar loketje om hier een stempel, daar een sticker, hier een scheurtje en daar een hamertje tik te krijgen. Maar het lukt. De ferry's varen af en aan en die van ons is de volgende....nee dus...vertraging. $&$%^$%$#@@!!# Gelukkig valt het mee. Een half uurtje, hij moest ff tanken. Nou vooruit dan maar. Wij kijken al uit naar de 2 uurtjes in de airco in de ruime stoelen en een filmpje te kijken. Dus wanneer de boot komt, staan wij vooraan, stappen aan boord en.....JAMMER JOH...ouwe pestbende is het. Stoelen klein en oud, kunnen niet naar achter, airco minder dan de eerdere, helemaal vol i.p.v. prive business class...pfff. Nee, dat was niet waar we op rekenden. Maar goed wel een film. Een tekenfilm wel te verstaan. En het ergste is nog, dat ik hem al gezien heb. Haha... Ach kijk hem nog wel een keer.

Aangekomen in Dumaguette merken we gelijk dat het er anders is dan alle andere stadjes waar we zijn geweest. Het is er op een af andere manier gemoedelijker. Iets meer georganiseerd. Als we het stadje googlen, zien we dat het een universiteitsstad is en er daarnaast zo'n 4000 expats wonen. Dat kan een hoop verklaren. Je ziet hier veel westerse mensen. Die we de rest van de vakantie dus niet of nauwelijks hebben gezien. De toeristen die ik steeds noem zijn allemaal Filippino's of Chinezen. Veel meer anders is het niet. We pakken de tricycle en laten ons bij het hotel afzetten. Het hotel is netjes.

We kwakken onze spullen neer, frissen klein beetje op en gaan op zoek naar een terras. We hebben dorst!!! Ook willen we morgen naar Apo Island, dus moeten de tour regelen. We lopen een beetje door het stadje en het is er best leuk. Veel winkeltjes en een lange boulevard met terrasjes en restaurantjes. Niet zoals Scheveningen, maar wij hebben het nog niet gezien hier, dus zijn blij.

We ploffen neer op een terras waar ze lekkere muziek draaien. We worden direct omsingeld door een aantal verkopers. Ze verkopen van alles. Horloges, zonnebrillen, viagra, tazers. Soort winkel van sinkel in het klein. Eerst poeieren we ze af, maar Jeff heeft zijn oog laten vallen op een horloge, dus gaat in onderhandeling. Ze beginnen met Nederlandse winkelwaarde. Dat lijkt ons wat aan de hoge kant. Dus afdingen geblazen. Jeff heeft een bedrag in zijn hoofd wat hij er voor kwijt wil en krijgt hem daarvoor. Mooi horloge, kan niet anders zeggen. Ook ik laat mij verleiden en koop een zonnebrilletje.Voor de eerder genoemde 3 appels en 1 ei. Nou ja...het is weinig geld, dus wat maakt het uit. Op het terras komen we ook een Belg tegen. Deze jongen heeft een Filipijnse schoonmoeder die zo ook komt, dus willen haar vragen hoe we het beste de tour kunnen regelen en wat het mag kosten. We hebben namelijk in het hotel gevraagd wat de tour kost en rekenen 80 euro per persoon. Dat is voor Filipijnse begrippen heeeeel veel geld, dus willen even checken of dit wel klopt. Zodra ze er is, geeft zij ook aan dat we dit niet moeten doen en het voor minimaal de helft kan. Wel moeten we dan een hoop zelf regelen.Zelf naar het haventje rijden met vervoer wat we moeten regelen en zelf daar een boot regelen. Zij doet het makkelijk voorkomen, maar wij twijfelen nog wat. We kijken nog wel even. Misschien willen we al die poeha vermijden en maar gewoon wat meer betalen. Verder kletsen we nog wat met deze mensen. Het Belgische stel is erg aardig en komen uit Antwerpen. Als we zeggen dat wij uit Den Haag komen, zijn ze direct enthousiast. Daar komen ze minimaal 1 keer per jaar en gaan dan ook op stap. Dus we wisselen gelijk facebook accounts uit en spreken af dat we elkaar deze zomer nog ontmoeten in Scheveningen en daar een avondje op stap gaan. Gezellig.

We blijven de rest van de avond op het terras hangen. Jeff aan een biertje en ik aan de wodka sprite. Omdat we nog niet gegeten hebben, slaan die drankjes in als een bom en ben ik na 5 drankjes dronken....hahaha is ook weer eens wat anders. We lopen op de terugweg naar het hotel nog even bij de Mac naar binnen, proppen een hamburger naar binnen en ga dan stapje vooruit, stapje terug, 3 naar rechts en 4 vooruit naar het hotel. Ging best goed vond ik zelf...:-) Ik val direct in coma...

Deze dag dus niet veel beleeft...morgen moet 1 van de hoogtepunten van de vakantie worden.