Bohol Countryside Tour

31 mei 2017 - Tagbilaran, Filipijnen

Weer vroeg wakker vandaag. Wekkertje stond om half 7, maar waren voor de wekker wakker. We staan op en gaan ontbijten, want worden om 8 uur opgehaald. We hebben gisteren een tour geregeld en hebben in plaats van een georganiseerde tour een prive chauffeur gekozen. In de normale tour zitten namelijk een paar onderdelen die wij niet zo interessant vinden (een hoop oude stenen, een souvenir shop, een huis in de vorm van een boot - voor ons helemaal niet boeiend) en op deze manier kunnen we deze onderdelen ontwijken. Waar ik mij gisteren wat beter voelde, ben ik vandaag weer niet zo lekker en heb last van mijn maag. Maar laat me er niet door kisten en vertrekken toch gewoon om 8 uur. 

De eerste stop is het Python en Wildlife Park. Dit klinkt als een mega attractiepark, maar is niet meer dan een stukje land met wat kooien en hokken. In de eerste kooien zitten wat inheemse vogels. Verderop zitten nog wat andere zoogdieren (waarvan ik dus niet weet wat het waren). Ook zitten er nog 2 apen. Ik ga hier ff kort doorheen, want wij houden hier helemaal niet van en zijn er eigenlijk zwaar tegen. Dus ijsberende apen en zielige vogels worden wij een beetje ongelukkig van. Dan door naar het slangenstuk. Is ook zielig, maar die zagen er wel allemaal goed uit en zaten in best grote hokken/kuilen/etc. Zo zien we een python van maar liefst een meter of 5 met een gewicht van zo'n 300 kilo. Hij had net een kip op en lag dus en beetje op apengapen, maar wel erg indrukwekkend om te zien en te voelen....wat zijn die dingen koud. Daarna nog meer slangen en natuurlijk even als echte tourist op de foto met een slang om je nek....natuurlijk wel ff apart dokken voor de foto, maar goed...dat hoort er bij. Ik ben niet bang voor slangen, maar zodra ze om je nek zitten worden ze nogal bewegelijk. Verder was het park niet zo heel bijzonder en zoals gezegd vooral zielig. Maar wilden toch wel de grote python zien.

Hup weer in de auto. Volgende stop: Tarsier Sanctuary. Dit is een klein park waar de Tarsier leeft, oftewel het spookdiertje. Dit zijn kleine halfaapjes. Ik zeg klein, maar bedoel dan ook klein. Zo groot als mijn hand. Ze zijn echt te schattig voor woorden. Ze hangen onder een blad in een boom, beschut tegen de zon en hebben hun hele lange vingers om een tak heen gevouwen. Het zijn nachtdieren, dus nu hangen ze een beetje suf te hangen. Geeft niet, kunnen wij even makkelijk een foto maken. We horen daar dat het een bedreigde diersoort is en moeten dus wel op enige afstand blijven. Heel goed...We zien er zo'n 8 in een boom en maken wat foto's. Erg leuk om te zien en ook nog nooit eerder gezien.

Next stop: Butterfly Farm. Jullie kunnen vast raden wat we hier zullen zien. Inderdaad...vlinders. Veel verschillende en best veel grote. We hebben dit vaker gezien dus niet heel indrukwekkend, maar blijf het mooie beestje vinden. Wel zien we hier 1 van de toppunten van de dag...een spin....ja niet zomaar een spin, maar een SPIN. Waar het net nog schattig was dat het aapje net zo groot was als mijn hand, vind ik spinnen die net zo groot zijn als mijn hand al een stuk minder schattig. Sjeezus, wat een apparaat. En zoals je op de foto kunt zien...geen vogelspin... Echt groot...de jongen van het park wilde hem nog even op onze hand doen. Nou, nee laat maar joh...vinden we ook zielig ;-) (ahum ahum). En waar wij denken dat die spin daar is neergezet, lopen we verder door het park en zien gewoon nog 2 van die griezels in de boom hangen, met web en al...het leeft hier....in de bomen.... Weet je nog....dat wij 3 dagen geleden op onze slippers in de jungle liepen zonder licht....

Volgende stop: Chocolate Hills. Tsja, hoe moet je dat nou omschrijven. Het zijn heuvelsss....gemaakt van chocolaaa.... Nee, natuurlijk niet. Het zijn wel heuvels. Ze liggen in het dichtbegroeide land en wat gek is, is dat er op deze heuvels niets groeit. Geen boom, geen struik, niets. Heel raar. Dat betekent dat ze dus boven de rest van het landschap uitsteken en je dus tussen alle bomen, bossen ineens een kale heuvel ziet. De chocolade benaming komt voort uit het feit dat wanneer het heel warm en droog is, het beetje begroeiing op de heuvel verdort en de heuvels dus bruin kleuren in plaats van groen (wat ze nu waren). We wilden natuurlijk wel een mooie foto maken, maar dit betekende wel dat we een trap van 300 treden op moesten. Wij vonden die heuvels ineens een stuk minder ineressant en ik was ondertussen alweer 6 keer naar de wc geweest, dus twijfelden nog even. Maar goed, we zijn er, dus hop. Moest onderweg maar 2 keer bijna spugen....nou valt toch mee...pffff. Maar we hebben de foto.

Volgende stop: Man made forest. Het is een stuk bos in het oerwoud, maar dan aangelegd door mensen. Het zijn Mahoganey bomen en waarom het een bijzonder gezicht is, is omdat de bomen ineens allemaal even lang zijn, alle bomen hetzelfde zijn en het geordend is, waar natuurlijk de rest van het regenwoud chaotisch en van alles wat is. Ook wordt het direct koeler als je onder deze bomen doorrijdt. Het slaat verder nergens op, maar het is wel een vreemde gewaarwording als je dit stukje bos inrijdt. 

We hebben nog 2 stops op het programma. De Hanging Bridge en de Loboc River Tour. We komen bij de Hanging Bridge aan en zien een van bamboe gemaakte brug over een rivier. Je moet ervoor betalen om er overheen te mogen, maar zien vervolgens een aantal Filipijnen gewoon oversteken. Heel mooi, hebben we gezien, kunnen we afvinken...next. Het was echt niet bijzonder...

Dan hebben we nog alleen nog de rivier tour op het programma. Ik ben me ondertussen weer beroerder gaan voelen, dus besluiten dit onderdeel niet te doen. We hebben namelijk de boten voorbij zien komen en zitten echt volgepropt met mensen en je kunt er gelijk op lunchen, dus er staat een heel groot lopend buffet aan boord van die boot. Zodra ik aan een boottocht en etensluchtjes denk, moet ik al kotsen, dus doe maar niet. We hebben alle onderdelen van de tour in sneltreinvaart gedaan, maar wel alles gezien. En lang zat. Normaal moet je naturlijk op iedereen wachten, tot ze klaar zijn met foto's maken...en geloof mij....bij Chinezen en Filipinos kan dat echt HEEL lang duren. Dus zijn blij dat we het op deze manier hebben gedaan. Onderweg zie je ook nog wel een hoop. Zo zien we veel rijstvelden, maar ook weer een hoop armoede. 

We gaan terug naar het hotel. Het is prachtig weer en ontzettend heet, dus koelen af en komen bij in en rond het zwembad. We moeten natuurlijk ook wel een beetje bruin worden. We zijn zoveel onderweg dat je het bijna zou vergeten. Het is een heerlijke middag en rusten goed uit. Ook eten doen we in het hotel en drinken hier ook nog wel wat. We gaan vroeg slapen vandaag, want morgenochtend gaat om 4 uur de wekker. Ja...4 uur. Wij hebben namelijk morgenochtend een afspraak met Flipper.

Foto’s

8 Reacties

  1. Jettie:
    31 mei 2017
    Weer zo,n leuk verhaal...het houd maar niet op,wachten weer op het volgende....xx
  2. Jeffrey en Naomi:
    31 mei 2017
    Dank je wel!!
  3. Peef:
    31 mei 2017
    Wat..... niet aangevallen vandaag?!?!? Genoeg kans gehad
  4. Charmaine:
    31 mei 2017
    Super leuk om alles te lezen! X
  5. Irene:
    1 juni 2017
    Oh die soort van aapjes zijn leuk en vlinders heel mooi.
  6. Monique:
    1 juni 2017
    Zo die spin iewwww hoop dat jullie hotelkamer goed is schoon gemaakt whaaaahaha
    Veel plezier met flipper morgen
  7. Gerrie en Wendy:
    1 juni 2017
    Wat een leuk verhaal weer, zat echt te lachen om je woordkeuzes!!! Wel rot je nog zo beroerd bent en wel goed in de gaten houden hoor....moet natuurlijk wel overgaan. Ben benieuwd hoe flipper is, doeiiiii xxxx
  8. Roger:
    4 juni 2017
    Wat een leuke verhalen en schrijfstijl! Je hebt talent. Volgende keer die spin tóch effe op je hand zetten. Dan kunnen de kijkers thuis beter beoordelen hoe groot die nou echt was. Enjoy!